Help! Ik bent vreemdgegaan: wat nu?

Ik schreef eerder een blog over vreemdgaan, dat de aantrekkingskracht van een ander dan je partner iets heel menselijks is. Dat er een verschil is tussen het voelen van deze aantrekkingskracht en er daadwerkelijk op te acteren. En dat de grenzen van trouw en ontrouw voor iedereen ergens anders liggen, dus dat het iets is wat je goed met elkaar zou moeten bespreken.

Maar wat nou als het al gebeurd is? Als je in bent gegaan op de avances van een ander en er iets is gebeurd? Even los van wat dat “iets” dan precies was: een zoen, een flirterige tekst, s3ks. En volgens welke definitie van s3ks: was het penetraties3ks of was die hand in haar broek ook s3ks? Klinkt misschien als onnodig detail, maar zoals president Bill Clinton tijdens zijn impeachmentproces antwoordde: “I did not have s3x with that woman”. Was er misschien ook een emotionele connectie bij?

Laten we eens uiteenrafelen wat er bij vreemdgaan allemaal op je afkomt. Wat doet het met jou? Heb je er spijt van en voel je je schuldig? In feite is schuldgevoel iets moois, het is iets wat je jezelf oplegt. Je bent empathisch en hebt een sterk ontwikkelde moraal. Je voelt je verantwoordelijk en begrijpt dat je iets hebt gedaan wat je partner waarschijnlijk pijn doet. Ook kan er sprake zijn van schaamte. Volgens wikipedia is schaamte “een onaangename psychosociale emotie ten aanzien van het afwijken van de eigen normen (aantasting van eergevoel of trots), en/of de normen van anderen (in verband met de angst om misprezen of niet meer geaccepteerd te worden)”. Schaamte heeft dus met bepaalde normen te maken. Die van jou maar het kan ook zijn dat het volgens jouw normen ok was, maar volgens de normen van anderen niet. Het uiten van schaamte gaat onder andere door het vermijden van sociaal contact, dat kan fysiek zijn (je doet bijvoorbeeld alsof je slaapt of gaat vroeg naar je werk) of bijvoorbeeld door het vermijden van oogcontact.

Mijn overtuiging: Het schuld- of schaamtegevoel, de emotionele toestand, wordt zeer waarschijnlijk opgepikt door je partner. Je doet net even iets extra je best, of je keert je net iets meer af van je partner. Niet dat je partner direct weet wat er gebeurd is, maar dat die voelt dat er iets met je aan de hand is en een simpele optelsom maakt, bijvoorbeeld iets met overwerk en laat thuiskomen. Het kan best zijn dat dit vervolgens niet op tafel komt omdat dit voor je partner ook spannend kan zijn om naar te vragen. De waarheid mag dan het licht niet zien. Of er wordt wel naar gevraagd en je moet in een split second een besluit nemen: vertellen of ontkennen.

Het kan natuurlijk ook dat je geen schuld of schaamte voelt. Je voelde je toch al eenzaam in je relatie en dit is gewoon het gevolg van wat er al een tijdje speelt. Jullie hadden ruzie, je partner had zelf ook iets ‘uitgespookt’, en dit is je wraak. In dit geval is er een onderliggend probleem in jullie relatie waaraan absoluut gewerkt moet worden. Hoe ingewikkeld dat proces ook kan zijn, je zit in een relatie met alleen maar verliezers, het vreemdgaan lost niets op, het maakt de verwijdering alleen maar groter. Je gaat je nog ongelukkiger en eenzamer voelen. Totdat de bom barst, of jullie blijven voor eeuwig in een ongelukkige relatie.

Het kan ook dat je al een tijd geleden hebt besloten dat het eigenlijk wel ok is zolang de ander er niets van merkt. Dan doe je die persoon immers ook geen pijn en jij hebt je pleziertje. Het is allemaal niet zo erg en wat er ook gebeurt, nooit bekennen. Dan zijn er ook geen verliezers toch? Maar wat gebeurt er als je echt eerlijk naar jezelf kijkt. Blijkbaar heb jij ergens behoefte aan waar in jullie relatie geen ruimte voor bestaat en heb je besloten om het toch te doen. In dit geval moet je je afvragen hoe eerlijk je werkelijk bent. Zowel naar je partner als naar jezelf. Je bent onbetrouwbaar: wat je zegt en wat je doet komt niet met elkaar overeen. En het ontbreekt je simpelweg aan lef om uit te komen voor wat je eigenlijk wil, of je aan je exclusiviteits- commitment richting je geliefde te houden. Je ego vertelt dat je dat het allemaal wel meevalt, want het zal toch nooit uitkomen. Maar er is wel degelijk iets aan de hand: 1) Je speelt hoog spel en riskeert je relatie voor een avontuurtje (ik ga er gemakshalve even van uit dat die relatie heel belangrijk voor je is). 2) Je bent het lef niet om het leven te leiden dat jij graag wilt. Wat weerhoud je ervan om te gaan voor jouw levenspad? Doe je dit wel vaker en waar ben je precies bang voor?

Wat nu? Ik propageer absoluut niet dat het in alle omstandigheden verstandig is om direct alles tot in detail op te biechten. Ik propageer wel zoveel mogelijk eerlijkheid en transparantie naar elkaar. Als jullie veilig gehecht zijn en een goede relatie hebben kunnen jullie waarschijnlijk een stootje hebben. Bovendien hebben onderzoeken aangetoond dat de relatie erop vooruitgaat als je eerlijk bent en je verantwoordelijkheid neemt. Maar er zijn ook situaties denkbaar waarbij het schadelijk en traumatisch kan zijn. Tegenstrijdig? De liefde is niet zwart/wit maar heeft vele kleuren. Iedereen heeft het recht zijn/haar eigen kleur te kiezen. Wees in ieder geval eerlijk naar jezelf en respectvol naar de ander. Meestal is de ervaring van de leugen pijnlijker dan de daad.

Als relatiecoach draai ik de vraag ook graag om. Wil je ècht een hechte, fijne, intieme, voldoening gevende, gepassioneerde relatie? Wil je het ècht? Dan is het belangrijk dat je zo dicht mogelijk bij radicale eerlijkheid komt richting de persoon die het dichtst bij je staat: je geliefde. Dat vergt moed. Je neemt absoluut risico’s door jezelf zo naakt te laten zien, zo kwetsbaar. De angst voor afwijzing is voelbaar, die is misschien wel groter dan jijzelf. En dan toch ermee komen, dat is voor mij het èchte pad naar intimiteit. Uit die intimiteit vloeien de diepste verlangens voort: naar liefde, passie, geborgenheid, veiligheid, avontuur. De liefde kan zoiets magisch zijn als je durft.

Kijk eens of je kunt voelen hoe het voor jou is. Ben je wel eens vreemdgegaan? Hoe eerlijk durf je te zijn naar jezelf, even los van de omstandigheden: welke redenen heb jij ècht om vreemd te gaan? Ontbreekt er iets in je relatie? Heb je het nodig. Ontbreekt er misschien een stukje in jou, hoe zit het met je zelfliefde? Of is het een uiting van vrijheid voor je. Kijk eens hoe ver je komt. Wees eerlijk naar jezelf. Dan volgt er misschien iets moois uit deze ervaring.

Gaat je partner vreemd? Volgende keer zal ik daar iets over schrijven.

Wil je praten over over vreemdgaan? Je kunt mij vrijblijvend vragen stellen via Whatsapp of e-mail. Zoek je begeleiding op het pad van de liefde: maak dan een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek.

Vorige
Vorige

Help! Mijn partner is vreemdgegaan, wat nu?

Volgende
Volgende

De liefde omdenken - Je bent niet gemaakt om te voldoen aan de verwachtingen van anderen