De liefde omdenken - Je bent niet gemaakt om te voldoen aan de verwachtingen van anderen

Ik las vanmorgen een mooie quote van het account van @OmdenkenNederland:

“Je bent niet gemaakt om te voldoen aan de verwachtingen van anderen, maar anderen dus ook niet om te voldoen aan die van jou.”

Ik volg het account van Omdenken graag, omdat hun quotes mij iedere keer een tikkeltje uit balans brengen. De andere kant van een onderwerp laten zien. Zo ook deze.

Dus mijmerde ik even weg. Wat betekent dit in de context van de liefde? Verwachtingen richting mijn partner. Heb ik die? Natuurlijk heb ik die. Ik wil dat mijn geliefde eerlijk, respectvol, geweldloos en liefdevol is. Geduldig naar mij, als ik een verkeerde opmerking maak, iets later ben dan afgesproken (guilty;), er even niet bij ben met mijn gedachten (ik kan niet altijd ‘aan’ staan). Dat ze sorry kan zeggen als ze iets pijnlijks heeft gezegd of gedaan, bewust danwel onbewust. Ik wil graag dat ze mij vrijlaat om te doen en zeggen wat ik wil. En eerlijk gezegd kan ik zo nog wel even doorgaan. Gooi er een kwartje in en ik ga los. Knap, sexy, uitdagend, speels. Dat ze werkt aan haar persoonlijke ontwikkeling. Het gaat maar door, ik kan er wel een boek over schrijven. Intrigerend eigenlijk dat mijn eerste gedachte is wat ik verwacht (hier begint ook mijn glijvlak richting hoop) van haar. Had jij dat ook?

Dus even terug. Als Omdenken schrijft: “Je bent niet gemaakt om te voldoen aan verwachtingen van anderen”, dan gaat dat over mij, het raakt mij direct in mijn hunkering naar autonomie. Ik denk gelijk: JA. Ik wil vrij zijn, in mijn gedachten, mijn wensen, mijn verlangens. Ze mogen er allemaal zijn. Ik mag er zijn. Verwachtingen van anderen benauwen mij, beperken mij, benemen mij een stukje van mijn adem. Mijn vrije kind spartelt tegen. Een tikkeltje rebelsheid komt naar boven. Mijn moeders antwoord ‘Ik moet niets’ echoot in mijn hoofd, iedere keer als ik als kind iets van haar wilde. Die heb ik goed onthouden. Altijd als iemand de woorden ‘Jij moet’ gebruikt, krijg ik een heel kort stroomstootje. Mijn volwassen Ik kan daar inmiddels wel aardig mee omgaan, maar als de rest van het bericht mij ook raakt, terwijl dat stroomstootje nog na-ebt, kan mijn reactie meedogenloos zijn. Dan is het politieke antwoord dat “ik eraan zal denken maar niet mijn hoogste prioriteit heeft” even heel ver weg. Voordat ik het door heb glipt het “Ik moet niets” uit mijn mond. Au. Kindwonden verlaten ons nooit.

Ok, dat eerste deel spreekt mij dus wel aan, ik hoef niet te voldoen aan de verwachtingen van anderen. En het tweede deel van de zin dan? “… maar anderen dus ook niet om te voldoen aan die van jou”. Die is lastiger te accepteren. Want ik heb wel degelijk verwachtingen. En ik ben niet de enige. Singles hebben tegenwoordig, al dan niet gestimuleerd door de spirituele media, lijstjes waar hun ideale partner aan moet voldoen. Elke dag kijken ze naar dat lijstje. Manifesteren noemen ze dat. Als ik er zo over nadenk is mijn lijstje dus best lang zodra het om de liefde en mijn geliefde gaat. Tegenstrijdig, want mijn partner wil ook vrijheid. De realisatie dat ik mijn verwachtingen eens goed moet bekijken schiet door mijn hoofd. Kan ik mijn partner vrijlaten, loslaten van mijn verwachtingen? Ik gun het haar want ze is fantastisch. Uit ervaring weet ik inmiddels dat hoe meer ik haar vrij laat, hoe mooier zij wordt, begeerlijker, vrijer, stralender. Dat is de vrouw die ik wil. Ik weet ook dat als ik haar vrijlaat dat ze dan naar mij toekomt. In tegenstelling tot de beweging als ik haar naar mij toe haal. Met mijn verwachtingen, mijn meetlat. Subtiel verschil en tegelijkertijd een wereld van verschil.

De uitdaging schuilt dus in mijzelf. Mijzelf los worstelen, uit mijn hoofd, mijn gedachten, mijn hoop, mijn wensen. En alles te laten komen als het is. Vertrouwen hebben. Ik weet dat ze van mij houdt. Het gaat zelfs verder dan dat. Ze is liefde. Als ik haar die vrijheid zou kunnen geven, uit mijn verwachtingen, hoe heerlijk zou dat voor haar zijn. Dankjewel Omdenken (volgtip!), voor deze wijze les. Loskomen van mijn verwachtingen, hoe legitiem ze mij ook lijken. Daar ga ik de komende tijd eens mee aan de slag.

Wat zijn jouw verwachtingen ten aanzien van de liefde en je partner? Laat het me weten, via mijn insta account of whatsapp, ik vind het leuk daar met je over te sparren.

Vorige
Vorige

Help! Ik bent vreemdgegaan: wat nu?

Volgende
Volgende

Valentijnsdag: 5 tips voor je date (ook als je er een hekel aan hebt ;)