Verliefdheid: Waarom kan het niet voor altijd zo blijven?
Verliefdheid, de warmte van de zon, de bloemen, dansen, knuffelen, samen naar de maan en terug. Die eerste maanden, als het niet op lijkt te kunnen. Alles aan die ander is mooi en geweldig, je lacht om haar onvolkomenheden, je komt te laat omdat je niet uit bed kan komen, …, je vergeet tijd en plaats, simpelweg omdat zij daar ligt. Niets kan jullie gebeuren. Je wil zoveel mogelijk samen zijn, je leeft in een illusie dat jouw geluksgevoel vervuld wordt door die ander. Jij houdt van mij, ik houd van jou. Dit is een hele gezonde fase, het stelt stellen in staat samen een bubbel te bouwen, een grens om hun beiden te trekken. Omdat de focus zo sterk ligt op de overeenkomsten tussen beiden en de energie zo sterk gefocust is op de ander, kan het voor de buitenwereld wel eens ongezond lijken.
Je wil eigenlijk dat het altijd zo kan blijven, maar dat gaat helaas niet. Jullie blijken toch iets anders te zijn dan de ander, de dromen en fantasieën blijken toch uiteen te lopen. Op een gegeven moment wordt jullie wereld weer groter. Opleidingen, werk, familie, andere vriendschappen, verplichtingen. En de behoefte om even zonder de ander te zijn. Weer die hobby of sport uit te oefenen die je zo leuk vindt. Er komt een transitie in de partnerrelatie op gang van verliefdheid naar liefde.
Die transitie, de differentiatiefase (naar het model van Margareth Mahler), is de lastigste fase voor stellen. Partners uiten hun gedachten, gevoelens en verlangens en luisteren naar die van de ander. Zonder daarover te oordelen, overheen te walsen, de ander iets kwalijk te nemen. Wanneer deze fase soepel verloopt, kunnen partners hun ongemakken en verschillen zonder problemen met elkaar delen. Een belangrijke eigenschap van een succesvolle en liefdevolle relatie. Maar dat deze fase soepel verloopt is niet vanzelfsprekend. Het is ook een fase van de eerste teleurstellingen. Je wordt je bewust van een leugentje voor bestwil in de eerste kennismaking, zij blijkt nog niet helemaal los te zijn van die jaloerse ex, zijn moeder is niet zo enthousiast over jou, hij is soms depressief en ligt dan de hele dag op de bank, ze wil een avondje uit met haar vriendinnen in plaats van naar jou, enzovoorts. Allemaal dingen die je tijdens die verliefdheidsfase niet zag, of niet wilde zien. Het is gelijk ook de tijd van de eerste ruzies. Opeens kan het knetteren, over schijnbaar onbetekenende onderwerpen. En worden hele lelijke en pijnlijke dingen gezegd. Stiltes vallen, je voelt de pijn letterlijk in je lichaam. Opeens moet je leren op een gezonde manier je geschillen uit te vechten, afspraken maken hoe je respectvol de ander tegemoet treedt als het niet lekker gaat, even een pauze neemt om je emoties onder controle te krijgen.
Maar dat je in deze fase komt, is dus onvermijdelijk. Het is goed om je hiervan bewust te zijn en niet te schrikken dat het eerste verliefdheidsgevoel er niet meer lijkt te zijn. Om de liefdesrelatie fijn en rijk te houden moet je aan de slag. Samen groeien. Met elkaar in gesprek, over jouw verlangens, je grenzen, wanneer je samen bent, en wanneer apart. Hoe je de verbinding behoudt zodra het lastig wordt en je getriggerd wordt door de reactie en gemoedstoestand van de ander. Het is het waard. Achter de horizon ligt misschien een prachtige liefdesrelatie.
Ik help stellen tijdens deze lastige fase. Heb je vragen? Je kunt mij vrijblijvend vragen stellen via Whatsapp of e-mail. Ben je al iets verder? Neem dan contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
